We zijn er aan begonnen

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet van plan was om een stukje te schrijven vandaag, maar jullie reacties verplichten me om maar verder te doen.

Gisteren zijn we er aan begonnen. Onze Yaron heeft zich rond 9h gemeld en omstreeks 10.30h was hij er met de buggy. Ik had maar een kort nachtje en de lange reis speelde wel op. Maar aan tafel zaten 4 wat oudere mannen, ja ge hoort het goed, wat ouder dan ik. Er was er zelfs ene van 77jaar oud die als doel had de oudste kiter van Brazilië te worden (nauw die zijn record gaat er binnen 18 jaar volledig aan). Het waren Ieren, fijne mannen, komen ieder jaar naar Brazilië, ondertussen is het blijkbaar een groep van een man of dertig, wat verspreid over het gebied rond Prea. Ze zijn gisteren vertrokken.

Omdat ik toch moest wachten heb ik rond 10h maar mijn eerste Açaí gegegeten, en heeft dat deugd gedaan. Het is iets gezond, iets tussen ijs en yoghurt van een lokale braziliaanse vrucht. Zoek het maar een op.

Dus om 10.30h met de buggy maar vertrokken. Je kan je afvragen waarom (niet waar mijne chef), je kan toch voor de deur kiten. Ja maar, je moet toch alle hoeken en kanten hier eens gezien hebben, sommige plaatsen zijn heel leuk om te kiten, anderen hebben dan weer een schitterende beachbar (eten en drinken), nog andere hebben bijzonder schoon volk. Dus t is de bedoeling dat ge niks mist. De wind was stevig, om niet te zeggen heel stevig. Opkomende vloed, redelijke golven, forse branding. Maar ik heb gewoon de beste pro van Brazilië bij mij, Yaron. Dus de zee op. Het was gewoon fantastisch, nee nog veel en veel beter, wat heb ik dat gemist. Door de golven, over de golven fors tegen de wind en mezelf niet meer kunnen bedwingen, de lucht in. Ik ben bijna zeker dat ik thuis over het dak zou gevlogen zijn (alléé toch dat van het poolhuis). Maar wat een lol, dat ze men kl... kussen met hun comfort klasse in de vlieger, die van oostende kan zijn proces zelf opeten. Ik vlieg! Had misschien beter de 7 van Bernard meegenomen, maar mijne 8 was volledig gedepowered en dat ging mega.

Na 3 minuten was mijn pet ook al drie keer afgevlogen (geen angst ze hangt met een ingenieus koortje vast), zeer vervelend. Kom ik ook tot besef dat ik niet ingesmeerd was (voor die twijfelen, niet tegen de spierpijn maar tegen de zon). Ik denk oei. Dus maar even terug naar de kant, pet bijgesteld, gezicht rap rap gesmeerd en hop patat verder. Ge ziet het vandaag wel een klein beetje, maar ik denk dat dat tubbeke van Martine geen geweldige kwaliteit is.

Het kan de leeftijd niet zijn, het zal de vlucht geweest zijn, maar na 1,5h kwam er een heel kleine opflakkering van vermoeidheid. Dus even pauze, coconutje  drinken, klein hapje en daarna verder. Maar aan het tafeltje zat nog iemand (Yuri), blijkbaar een vriend en sponsor van Yaron. Ter info, iedereen kent Yaron hier, is gewoon de beste kiter van uren in de omstreken (bevestigd door iedereen), daar kan die batist van Griekenland nog wat van leren (de chef zal wel een andere mening hebben, maar die valt gewoon voor batistje).

Daarna maar terug t water op, een ietsie bietsie minder wind, maar vol vol vol er tegen aan. Dus heb ik wat overdreven! En na nog eens 1,5h ging het licht uit. Tijd om te stoppen. Ondertussen had Yuri al gezegd dat we 's avonds wat samen gingen eten (die man die hier project ontwikkeling, en dat ontwikkelt hier vlot, ik moet met Jochen eens terug komen op business trip). Maar dat heb ik uitgesteld tot vandaag. Het licht was wel echt uit.

Net 10h geslapen, begin aan het ontbijt daarna naar het noorden de rivier over en in een lagune die bij hoogwater vol loopt kiten. Vlak extreem vlak water en zeer ondiep. Ik kijk er naar uit, maar eerst wat eten. Yuri gaat ook mee. Ondertussen vriend Sampaio aan de lijn gehad (hij zat nog in Sao Paolo) maar hij komt ook af volgende week. T wordt vol huis.

Bijzonder is dat al die Brazilianen op Europese vrouwen vallen (ge zou toch omgekeerd verwachten als ge ziet wat hier rond loopt). Dus ik heb hun gemeld dat ik dan beter niet met Charlotte naar hier kom. Ach nee Jan, wij hebben respect voor u, wij laten Charlotte gerust. Maar ze konden dat niet zeggen voor de andere Brazilianen.

Ik heb wat sfeerbeelden meegegeven. Veel gaan het er niet zijn want mijn gsm heeft een gat aan de achterkant en gezien het hard waait en er veel zand is, is dat ambetant. Ge wilt niet weten waar ge het zand 's avonds over terug vindt. 
 

nog iets vergeten, had ik vorige keer al beslist maar weer vergeten. De volgende trip is eentje met 1zwembroek, twee zwemsjorten, vier t shirts en een broek en hemd om naar huis te gaan. Alle andere rest heb je niet nodig