Pracht dag in Barra Grande

De tijd loopt  stil maar zeker voorruit, we zijn al over de helft. Maar het genieten is er niet op geminderd. Gisteren was een dag zoals ze allemaal hier wel zijn, gewoon dik in orde, maar dit keer met een sterk fysiek randje. 
Na een schitterende ontbijt, de omelet, de cake, de verse passievruchten sap (de passie vruchten zien er hier wel heel anders uit, maar smaken hetzelfde), ben ik relatief snel naar t water vertrokken. Mooie wind, eb, kleine golven, weinig volk. Een North 10, die een beetje gedepowered want toch wel strakke wind en t water op. Het zelfvertrouwen is er, flink wat snelheid, korte vinnige draaien, eerste pogingen voor de back roll (weet nu ook wat ik fout doe want ik draai geen 360 gr maar slechts de helft), het loopt al eens fout en dan is de smak op rug en schouders wel voelbaar (maar "never to old to die young" is het motto). Allee t gaat goed, maar is ook op dat moment de eerste keer van de dag dat ik wat schrik gehad heb (zeer kortstondig weliswaar). Door de back roll in te zetten, moet ik fors tegen de wind in draaien en me,dan afzetten, maar als je dit toepast met redelijke snelheid en de kite wat achteruit stuurt, worden de sprongen veel makkelijker maar ook veel hoger. Zo ben ik op een bepaald moment wel echt fors de lucht ingegaan, mooi geland en verder gegaan, maar als ik net ervoor niet even gestopt was voor een plasje het ik toch wel een probleemke gehad, het was me veel te hoog (zal kort op niveau van mijn jonger versie zijn)

Dus we vliegen er op los, de fysiek speelt op (alles begint wat pijn te doen, de massages helpen niet echt), forse inspanningen die dag, veel gekite en het beste moet nog komen. We vertrekken voor een downwind van 10km (het was toen 15.30h) om op een lagune te kiten die bij hoogwater vol loopt. Nu de aandachtige lezer weet dat ik niet graag downwinders doe, maar t ging prima. De lagune is flat flat water en heel ondiep, top plaats maar veel te veel volk naar mijn goesting, er staan daar ook hopen struiken in het water en daar wil je de kite niet in hebben. Na een half uur vond ik het welletjes en zijn we aan de terugweg begonnen. 10 km up wind terug (tel van Oostende naar Nieuwpoort tegen de wind in, dat is best pittig.  Je kiest dan best voor lange stroken zodat je zoveel mogelijk tegen de wind in kan gaan en meters winnen.  Doel was één keer diep de zee in en dan in één trek naar de kant. Yaron voorop, Jan er achter. De zee vergelijkbaar met de Noordzee in de winter, wild dus, forse golven. Maar we gaan (veel zelfvertrouwen), die Yaron gaat natuurlijk wat sneller dan den ouwe en loopt hoe langer hoe verder uit, daar zit je dan alleen in de zee. Ik kijk eens richting het strand en denk, ben toch wel echt heel ver in zee (de kustlijn nauwelijks zichtbaar) maar Yaron bleef maar dieper gaan. Ik ben op een bepaald ogenblik dan maar gedraaid (je weet dat je dan nog eens zal moeten opkruisen en hij niet) maar mijn schrik om zo diep in zee een probleem te hebben was toch wel groot. Dus een tweede keer moeten op kruisen, maar na 50 minuten  netjes aangekomen. Ik vond dan van mezelf dat ik wel een flinke pint verdiend had. Onze Tunesiër Karim, die altijd beweert alles al gedaan te hebben en te kennen (maar niet echt goed kan kiten) is een klein uur later aangekomen (klein competitief trekje van mij), zelf ben ik 10e in na Yaron toegekomen.

Top dag, echte top dag, nadien genoten van de massage (maar helpen doet ze niet meer tegen de spierpijnen (begint zo te lijken op een week skiën met de Carl buiten piste, t is ongelofelijk plezant, uitdagend, fysiek inspannend maar soms vraagt ge u ook af of ik het altijd moet zoeken of misschien mijn lat laten waar ze is, maar dat zit niet zo in mijn kopke en zal er op mijn leeftijd ook niet meer uitgaan. Sommige van mijn volgers denken dat ik hier voor de schone vrouwen ben, maar kan je garanderen dat kijken nog net lukt, de rest zit er niet in, geen tijd geen fysiek, gewoon te plezant op t water.

Vandaag gaan we naar de Delta, zal weer inspannend worden, uurtje auto, uurtje bootje, veel kiten, downwinder van 20 km (wat kijk ik er naar uit), fotograaf mee, dus goed schminken 

geen foto's dit keer, hopelijk morgen een paar meer

Geniet van jullie dag en op naar het verslag van morgen